حكايت

يكي از علماي راسخ را پرسيدند كه چه گويي در نان وقف. گفت: اگر از بهر جمعيت خاطر و فراغ عبادت مي ستانند حلال استو اگر مجموع از بهر نان نشينند حرام.

 

نان از براي كنج عبادت گرفته اند                                                               صاحبدلان، نه كنج عبادت براي نان

 

((گلستان، سعدي))