خاتمه

بماند سالها اين نظم و ترتيب                                                                                    زما هر ذره خاك افتاده جايي

غرض نقشي است گز ما باز ماند                                                                              كه هستي را نمي بينيم بقايي

مگر صاحبدلي روزي به رحمت                                                                                كند در كار درويشان دعايي

((گلستان، سعدي))